„Zeszyty Maryjne” odkryłam dla siebie niedawno, tuż po pielgrzymce rodzinnej do Lichenia. Jakiś wewnętrzny głos mówił mi, że to poezja wprost dla mnie. Z wielkim zainteresowaniem, uwagą i skupieniem przeczytałam pierwsze nadesłane mi numery. Później z niecierpliwością czekałam na kolejne. Tak jest do dzisiaj…

   Czym są dla mnie „Zeszyty Maryjne”? Tak do końca sama nie wiem. W każdym kolejnym numerze odkrywam coś dla siebie. Niektóre teksty czytam wielokrotnie. Zadziwiające jest to, że za każdym razem odkrywam w ponownej lekturze coś nowego, zauważam coś, czego nie zauważałam wcześniej. „Zeszyty Maryjne” są zeszytami, z których odczytuję prawdy życiowe, wskazówki dotyczące życia zarówno osobistego, jak i rodzinnego. Uczą mnie właściwych relacji z Bogiem, z drugim człowiekiem, z samą sobą, z własnym „ego”, z własnym „ja”.

   „Zeszyty Maryjne” są chwilami odprężenia, odpoczynku. Są też źródłem mądrości, obcowaniem z pięknem słowa, w tym z poezją. Są też ukojeniem dla oczu poprzez piękne obrazy. „Zeszyty Maryjne” są chwilami modlitwy, natchnień duchowych, momentami wyciszenia, refleksji, wersami rozważań, zamyśleń i przemyśleń, różańcem nabożeństw, dobrą lekturą na wszystkie dni, pocieszeniem, ukojeniem, poezją i deserem. Są mądrym słowem, które polecam innym, na które ja sama czekam z utęsknieniem i po które sięgam ilekroć jest mi źle. Z uwagą śledzę każdy nadesłany mi numer.

Agata